సంధ్యా జ్యోతి

తొలి పొద్దులో భూపాల రాగం 

మాలి పొద్దులో కంబోజి రాగం 

అసుర సంధ్యవేళ 

వెన్నెల్లా కయాల్సిన పేగుభందం

అసురులై సత్తా, విత్తం పీల్చేస్తున్నారు 

కాలు మీద కాలు వేసుకోవాల్సిన వృద్ధాప్యం 

కన్న కడుపు చేత వెలివేయబడి 

అంపశయ్యపై అగచాట్లు పడుతున్నది 

ఉభయ సంధ్యల నడుమ 

కష్టాలతో కాయలు కాసిన కాయానికి  

పున్నామ నరకం పుత్రుడే 

యంత్ర యుగంలో దీపావళి హారతులు 

మనవళ్ళ ముద్దులు, చితికి నిప్పు అన్నీ ఆన్ లైన్ లోనే 

ఆవిరైన  సౌహాద్రం మళ్లీ చిగురించాలే 

ముడతల్ని నిమిరే చల్లని హస్తాలు 

ఇంటింటా మొలకెత్తాలి 

శ్రవణ, పుండరీక భావాలూ గుండె చప్పుడవ్వాలే   

అయినా పుట్టడం, బ్రతకడం నేర్పినవాడు 

గిట్టడం నేర్పడా! 

నునులేత నిగ్గుల పచ్చని పకృతి 

పండటం, రాలడం ఎంత సహజం 

చింతలేని జీవనానికి 

పశు పక్షాదులే ఆశ్వాసం 

అమ్మా, నాన్న! ఎందుకుభయం 

మరణం అమృతమయం 

అందుకు నేను కానా? ఊతం

మీ సాయం సమయాన 

సంధ్యా జ్యోతిని నేనే.