బాల్యం

బాల్యం జాతర లో కొన్న 
రంగుటద్దాలు పెట్టుకున్నది 
రంగు రంగుల లోకం
సీతా కోకచిలుకై  పరుగెత్తుతుంటే 
దానెంట పాదాలు
పదనిసలు పాడాయి
కాలం కరిగిపోయింది
రంగద్దాలు వెలసిపోయాయి
రంగుల్ని అందుకోలేక 
పాదాలు పల్లెరులయ్యాయి 
కాముని జాజర వర్ణాలన్ని
విలీనమై ఓ విశాల 
శ్వేత వర్ణానికి జన్మనిచ్చాయి
అ విశాల విశ్రాంత చాయలో 
బాల్యం జాతర గుర్తొచ్చి 
మనసు తుమ్మెదై
సప్తవర్ణ గానాన్ని  
వినిపిస్తూనేఉండేది

వ్యంగ్యోక్తి

రాజకీయ తేనెటీగలు 
చిటారు కొమ్మ స్విస్స్ లో
తేనెను దాచాయి
చాచిన బ్రతుకులపై 
తియ్యగా కుట్టుతున్నాయి
ఈ  తేనె భాధకు నవ్వుతు ఏడుద్దాం

గుడిసె గుండె కోత

తెల్ల వారని రేయికి  
ఎన్ని చందమామలు అద్దితేనేమి   
            నిరంతర భాష్పలకి 
          ఎన్ని భాష్యాలు కూర్చితేనేమి 
నిట్టూర్పుల సేగలకి 
ఏ సునామి రాదేం
          ఎన్ని రాత్రులను దారవోయను
           ఒక్క వేకువకై 
పోగొట్టుకోవడం ఎంత సులభం 
కుడి చేయి వెతుక్కుంటుంటే 
ఎడమ చేయి అడ్డుతగలడం
అవ్వ......! ఎంత విడ్డూరం.
           స్వేచ్చా వాయువులకై
           గాలిలో వెదుకుతున్నాయి 
           వేలాది ప్రశ్న ముఖాలు.
చితికిన బ్రతుకు వీణ తీగలు
సవరించుకుందామంటే
ఆ తీగలే ఉరి తాల్లవుతున్న వైనం
          చలువ రాతి మేడకేంతెలుసు
          గుడిసె గుండె కోత
          ఏ గానం పాడిన 
         స్వార్థపు జీర అడ్డుతగులుతూనే ఉంది
ఇక దీక్ష శిబిరాలకై
పక్కా ఇల్లు నిర్మించాల్సిందే
 ఇన్నేళ్ళ కసి అంతా
గాండ్రించే గొంతుకై
ఎత్తిన పిడికిలి ఎరుపై
స్వజాతి బానిసత్వానికి
చరమ గీతం పాడాల్సిందే 
             మనసు ప్రశ్నకి 
              మనిషే జవాబు.

కవిత

కవి హృదయం లో
కవిత ఎప్పుడు 
పుడుతుందో 
ఎవరికీ తెలుసు

        జ్ఝుమ్మని   బ్రమర గీతంలా
        ఎదలో సొదలు రేగిన వేళ 

ప్రేమ పరవశం పొంగి 
రసరమ్య రాగాలు 
పలికిన వేళ 

        కలత చెందిన మనసు 
        కన్నీరైన వేళ 

ఆగని ఆవేశం
కన్నెర్ర చేసిన వేళ

         హృదయం నిండా పొంగిన 
         భావ మంజరిని 
         కవి 
         రసజ్ఞుల ఎద పలకలపై 
         కవిత్వం గా ముద్రిస్తాడు 

చరిత్ర పుటలపై 
చెరగని ముద్రవుతాడు
కవి రవిగా మిగిలిపోతాడు  



naren

జై యోగేశ్వర్

రుచిరోక్తి

మంచి మాట   చుట్టూ సముద్రపు నీరు ఉన్నా
దీవి నూతిలో మంచినీరు దొరికినట్టు 
గంధపు చెట్లు సుగందాలు వెదజల్లి నట్టు 
దుర్జనుల మధ్య ఉన్న సజ్జనుడు
తన మంచి తనాన్ని మరువడు
  -శారదహన్మాండ్లు

రుచిరోక్తి2



ఒక్కఅడుగుముందుకెయి 
పదిఅడుగులు నీతో పోటి పడతాయి
  కొన్ని అడుగులు నీతో కలిసి నడుస్తాయి
మరి కొన్ని నిన్ను అనుసరిస్తాయి
 కదలనిఅడుగులకైఆలోచింఛి
      నీ అడుగులను ఆపకు
                                -శారదహన్మాండ్లు